Rozpoczynając pracę wychowawczą z nową klasą dążę do tego, aby grupa stanowiła zgrany, jednolity i zwarty zespół. Jednak nie do końca jest to możliwe, gdyż klasa w naturalny sposób dzieli się na podgrupy – zarówno ze względu na swoją wielkość, jak i różnorodność osób. Celem pracy wychowawczej jest ukształtowanie osobowości zgodnej z potrzebami ucznia, jego nawykami, postawami uczuciowymi i zainteresowaniami. Od ukształtowanej osobowości zależy w jaki sposób uczeń będzie kierował swoim własnym życiem, kontaktował się z innymi, spostrzegał świat oraz organizował sobie dalsze zdobywanie wiedzy i doświadczeń. Źródłem doświadczeń dla kształtowania osobowości ucznia są sytuacje wychowawcze, których organizatorem i reżyserem jest wychowawca. Radzenie sobie w życiu, praca nad sobą to sprawy dotyczące każdego. W czasie zajęć integracyjnych chodzi o to, aby uczniowie poznali siebie, swoje miejsce w klasie, rodzinie, środowisku. Nadrzędnym celem wielu ćwiczeń jest wywołanie w uczniu chęci akceptacji siebie i utrwalenie własnego optymizmu niezbędnego w kształtowaniu pozytywnych działań.
Wychodząc naprzeciw „dobremu startowi”, w naszej szkole pierwszy dzień nauki w klasach czwartych jest „dniem integracji klasy z wychowawcą”. Prowadzone w tym dniu zajęcia integracyjne mają korzystny wpływ na wzajemną komunikację i zrozumienie, zwiększają poczucie bezpieczeństwa i podnoszą gotowość do współdziałania. Dla wychowawcy jest to możliwość obserwowania grupy, poznania zwyczajów i stosunków panujących w zespole, a co za tym idzie ułatwia planowanie dalszej pracy wychowawczej.
Scenariusz zajęć integracyjnych dla klasy IV czas realizacji: 4 godziny lekcyjne
Temat: Wśród rówieśników- integracja zespołu klasowego.
Cele: • Poznanie zasad dobrego koleżeństwa • Kształtowanie w uczniach umiejętności dostrzegania drugiego człowieka • Wspomaganie w nawiązywaniu pozytywnych relacji z rówieśnikami • Wdrażanie w samopoznanie, odczytywanie potrzeb własnych i potrzeb innych • Kształtowanie pozytywnej samooceny • Integracja zespołu klasowego
Metody: rozmowa kierowana, praca w grupach, praca na forum,
Pomoce: identyfikatory, maskotka, kartki, klej, mazaki, odtwarzacz CD,
Bibliografia: B. Strychniewicz, Spotkania w klasie szkolnej, Kraków 2001. J. Bąk, E. Wiewiórka-Pyka, Między nami, Kraków 2004
Przebieg zajęć:
1. Powitanie Nauczyciel wita się z uczniami, wyrażając radość z możliwości bycia wychowawcą w tej klasie. Przedstawia się, zapisuje swoje imię i nazwisko na tablicy, chwilę opowiada o sobie.
2. Zapoznanie się z uczniami. Dzieci przedstawiają się kolejno, mogą powiedzieć coś o sobie, co lubią, czym się interesują, albo o swojej rodzinie. Na koniec każde dziecko dostaje od wychowawcy identyfikator z imieniem i nazwiskiem, przypina do ubrania.
3. Zaproszenie do kręgu. Przedstawienie zasad pracy na zajęciach.
4. Rundka z maskotką. W jakim jesteś nastroju? Uczestnicy, siedząc w kręgu, rzucają do siebie maskotką. Osoba, która ma maskotkę, mówi jak się czuje.
5. Zabawa „Zapraszam na wolne miejsce” Do siedzących w kręgu uczniów dostawiamy dodatkowe krzesło. Osoba, która ma po swojej prawej stronie puste miejsce, zaprasza do siebie wybraną osobę z grona itd.
6. Zabawa „ Jestem osobą, która….” Uczestnicy siedzą w kole. Osoba dla, której nie ma krzesła, stoi na środku. Mówi: Jestem osobą, która lubi ….., podając przy tym jakąś cechę swojego charakteru. Osoby identyfikujące się z ta cechą starają się zamieniać miejscami. Osoba ze środka też szuka miejsca dla siebie. Uczeń, który zostaje bez krzesła kontynuuje zabawę.
7. Akademia śmiesznych kroków. Uczniowie chodzą w dowolny (śmieszny) sposób po sali podczas trwania muzyki. Gdy muzyka milknie stają w bezruchu. Powtórzyć kilka razy. Zabawa wywołuje śmiech. Nauczyciel podkreśla różnice pomiędzy śmiechem, a wyśmiewaniem. Zachęca też do śmiania się z siebie samych.
8. Zabawa „Nieme przyjęcie” Uczestnicy krążą po sali. Każdy z nich ma za zadanie podejść do pięciu osób i poprosić o napisanie na kartce pozytywnej informacji na swój temat. Zabawa toczy się bez słów. Na koniec wszyscy siadają w kręgu, mówią swoje imię i odczytują treści swoich kartek. Po skończonej rundzie następuje omówienie zabawy. Prowadzący zadaje pytania: Jak czułeś się, mówiąc głośno o sobie pozytywnie? Czy napisanie czegoś miłego o drugiej osobie sprawiło ci kłopot? Czy miałeś kłopoty z zebraniem informacji na swój temat? itp.
9. Zabawy wspomagające budowanie pozytywnej samooceny (można wykorzystać wszystkie lub wybrać jedna zabawę) a) Historia mojego imienia. Każdy z uczestników opowiada, jak był nazywany w dzieciństwie przez rodziców, rodzeństwo, przyjaciół. Mówi też o tym, jak chce, by się do niego zwracano i jakich zwrotów nie lubi. b) Rysunek dłoni. Uczniowie na kartce obrysowują swoją dłoń, w środku wpisują swoje imię, a na palcach swoje pozytywne cechy. Następnie losowo utworzone zostają trzy grupy. Każda z grup ma stworzyć z wyciętych dłoni jakiś obraz i go podpisać. Na formę graficzną i podpis muszą zgodzić się wszyscy członkowie grupy. Prace są przyczepiane do tablicy. c) Krzyżówka z imienia. Uczniowie zapisują swoje imię pionowo, następnie poziomo dopisują swoje pozytywne cechy wplatając w litery imienia.
10. Zabawa ruchowa „Atomy” Uczestnicy łączą się w grupy (cząsteczki) składające się z tylu uczniów (atomów) jaką liczbę powie nauczyciel lub wybrany uczeń.
11. „Osoby dla mnie ważne” Prowadzący poleca uczniom: Wypisz trzy osoby z naszego otoczenia, które są dla ciebie ważne. Na zakończenie osoby chętne odczytują głośno swój zapis i mówią dlaczego właśnie wybrały te osoby.
12. Konkurs Nauczyciel zaprasza do wzięcia udziału w klasowym konkursie na opisanie jednej osoby z klasy godnej do naśladowania. Zapowiedź wyborów do samorządu klasowego.
13. Krąg uczuć Każdy uczestnik zajęć dzieli się swoimi uczuciami, refleksjami: czego nowego na zajęciach się dowiedział, czego doświadczył, co go zaskoczyło, itp.
14. Pożegnanie. a) relaks przy muzyce b) „Iskierka”. Uczniowie, stojąc w kręgu, przekazują sobie kolejno „Iskierkę”- uścisk dłoni.
opracowanie: mgr Ewa Ciechowska
|